เสจ (Sage) เป็นสมุนไพรที่นิยมนำมาปรุงอาหารเป็นเครื่องเทศ ทำให้อาหารมีกลิ่นหอม ส่วนใหญ่มักจะเห็นใบเสจอยู่ในอาหารฝรั่งมากกว่าอาหารไทย ปัจจุบันใบเสจถูกแปรรูปเป็นน้ำมันหอมระเหยและอบแห้ง สามารถหาซื้อได้ตามห้างสรรพสินค้าชั้นนำและร้านขายยา
สารอาหารสำคัญของใบเสจ
ใบเสจ จะเป็นส่วนที่นิยมนำมาใช้ประโยชน์มากที่สุดเพราะ อุดมด้วยวิตามินเอ วิตามินบี วิตามินซี แคลเซียม ซิลิคอน ฟอสฟอรัส โซเดียม ซัลเฟอร์ และโพแทสเซียม รูปร่างใบมีลักษณะเป็นใบแหลมเรียวคล้ายหอกใบ มีสีเขียวหม่น ดอกมีสีม่วงเข้ม
ประโยชน์ของใบเสจ
ส่วนใหญ่นิยมนำใบสดและใบแห้งของเสจมาใช้ประโยชน์ ใบสดชาวยุโรปนิยมนำมาประกอบอาหารใส่เป็นเครื่องเทศให้มีกลิ่นหอมและนำมาเคี้ยวเพื่อลดอาการเจ็บคอและปาก เช่นเดียวกับชา ที่ช่วยบรรเทาแผลในปาก ช่วยบรรเทาอาการท้องเสีย มีแก๊สในกระเพาะอาหาร ไข้หวัด ช่วยขจัดรังแค ทำความสะอาดและบำรุงเส้นผม น้ำมันหอมจากใบเสจใช้ทำเป็นเครื่องสำอาง เช่น โลชั่น เพื่อบรรเทาผิวแสบคัน และผลิตเป็นยาสีฟันและน้ำยาบ้วนปาก เพื่อช่วยให้ฟันขาวสะอาด
การปลูกต้นเสจ
ต้องเตรียมดินปลูกที่มีความร่วนซุยระบายน้ำได้ดี เช่น ดินใบไม้หมัก ใส่ในกระถางหรือกระบะเพาะเมล็ด แล้วหยอดเมล็ดลงไป กลบบางๆประมาณ 0.5 เซนติเมตร แล้วรดน้ำพอชุ่ม จากนั้นนำไปวางในที่ร่มรำไร มีอากาศถ่ายเทได้ดี คอยดูแลให้มีความชื้นอยู่เสมอ เมล็ดจะเริ่มงอกโดยใช้เวลาประมาณ 14-28 วัน ช่วงแรกให้อนุบาลในที่แสงแดดรำไร อย่าให้โดนแสงแดดแรงๆ เมื่อต้นเริ่มแข็งแรงแล้วก็สามารถย้ายลงปลูกได้ เนื่องจากเสจเป็นพืชที่ไม่ชอบแสงแดดจัด จึงควรทำการพรางแสงด้วย และอย่ารดน้ำจนแฉะมากเกินไปจะทำให้ต้นเสจเน่าได้ง่าย
